Pathogeniteitsclassificatie mycotoxineproducerende schimmels

In de Regeling genetisch gemodificeerde organismen (ggo) worden (micro-)organismen ingedeeld in pathogeniteitsklassen. Deze indeling is van direct belang voor de inschaling van werkzaamheden met ggo’s. De productie van toxines is een belangrijke aanwijzing om (micro-)organismen in pathogeniteitsklasse 2 of hoger te plaatsen. Dit heeft als consequentie dat werkzaamheden met ggo’s gebaseerd op toxine producerende organismen onder ML-II inperkingsniveau of hoger moeten plaatsvinden.
Schimmels zijn alomtegenwoordig in het milieu en mens, dier en plant worden er veelvuldig aan blootgesteld. De meeste schimmels zijn niet met een ziekte geassocieerd. Sommige schimmels worden toegepast in de voedselindustrie. Deze argumenten zouden pleiten voor een indeling in pathogeniteitsklasse 1. Anderzijds kunnen veel schimmels mycotoxines produceren, wat indeling in een hogere pathogeniteitsklasse zou rechtvaardigen.
Om inzicht te verkrijgen hoe het beste met dit dilemma omgegaan kan worden, hebben de COGEM en het Bureau GGO een literatuuronderzoek laten uitvoeren naar de kenmerken van mycotoxines. Op basis van het daaruit voortgekomen onderzoeksrapport heeft de COGEM in haar advies de factoren benoemd die essentieel zijn voor het classificeren van schimmels. Deze factoren betreffen onder meer de condities waaronder mycotoxineproductie plaatsvindt, de blootstellingsroute van het gevoelige organisme, de aard en de ernst van het veroorzaakte ziektebeeld en de toxiciteitsgegevens. De risicobeoordeling met betrekking tot de mycotoxineproductie vindt vervolgens plaats door deze factoren tegen elkaar af te wegen.

Het COGEM advies kunt u vinden onder de ‘download publicatie’ knop en het bijbehorende COGEM onderzoeksrapport kunt u hier vinden.