Pathogeniteitsclassificatie van het Bovine polyomavirus (BPyV)
De COGEM is gevraagd te adviseren over de pathogeniteitsclassificatie van het Bovine polyomavirus (BPyV). Tevens is gevraagd of dit virus als strikt dierpathogeen beschouwd kan worden.
Het BPyV (ook bekend als BPyV-1) is oorspronkelijk ontdekt als contaminant in foetaal kalf-serum, dat in laboratoria gebruikt wordt bij celkweek. Er zijn daarnaast nog twee Bovine polyomavirussen beschreven in de wetenschappelijke literatuur (BPyV-2 en 3), die zijn gedetecteerd in runderen of rundvleesproducten. Ondanks dat BPyV veel voorkomt in vee, zijn er geen sterke associaties met ziekteverschijnselen in deze dieren. Er lijkt een verband te zijn tussen aanwezigheid van BPyV-1 of 2 en encefalitis, of abortus bij koeien, maar het is nog niet zeker of dit causaal is. In mensen die nauw contact hebben met runderen, worden antilichamen tegen BPyV aangetroffen. Er zijn echter, voor zover bij de COGEM bekend, geen aanwijzingen dat BPyV ziekte veroorzaakt in mensen.
Het bovenstaande in overweging nemende, is de COGEM van oordeel dat het Bovine polyomavirus (soortnaam Epsilonpolyomavirus bovis, BPyV) strikt dierpathogeen is, ingedeeld kan worden in pathogeniteitsklasse 2, en geplaatst kan worden op Bijlage 4, lijst 4.1 van de Regeling ggo. De virussen BPyV-2 en BPyV-3 hebben nog geen officiële taxonomische indeling en behoren waarschijnlijk tot een andere soort. De COGEM is van oordeel dat ook BPyV-2 en BPyV-3 als strikt dierpathogene virussen ingedeeld kunnen worden in pathogeniteitsklasse 2 en opgenomen kunnen worden op Bijlage 4, lijst 4.1 van de Regeling ggo.