Pathogeniteitsclassificatie van Mason-Pfizer monkey virus
De COGEM is gevraagd te adviseren over de pathogeniteitsklasse van de virussoort Mason-Pfizer monkey virus. Tevens is de COGEM gevraagd of dit virus als strikt-dierpathogeen beschouwd kan worden.
Binnen de soort Mason-Pfizer monkey virus worden drie virusvarianten onderscheiden: Simian retrovirus 1 (SRV-1), Simian retrovirus 2 (SRV-2) en het Mason-Pfizer monkey virus (MPMV, ook wel bekend als SRV-3). Deze ‘simian retrovirussen’ (SRV’s) worden veelal aangetroffen in Aziatische makaken die in onderzoekscentra gehouden worden. Infectie met SRV kan een ziektebeeld veroorzaken dat overeenkomsten heeft met AIDS in apen (simian AIDS). Infectie met SRV’s kan in sommige gevallen fataal zijn, maar kan ook zonder ziekteverschijnselen verlopen. Deze virussen worden overgedragen tussen apen door direct contact, met name via speeksel bij bijten of krabben. In het laboratorium kunnen SRV’s menselijke cellen infecteren. Infectie met SRV bij de mens is zeldzaam, en is alleen gerapporteerd onder specifieke omstandigheden, zoals bij patiënten met onderliggende aandoeningen en personen die beroepsmatig veel in aanraking komen met apen. Er zijn echter geen aanwijzingen dat SRV’s ziekte veroorzaken in de mens.
Alles in overweging nemende, adviseert de COGEM het Mason-Pfizer monkey virus (SRV-1, SRV-2 en MPMV) als strikt-dierpathogeen virus in te delen in pathogeniteitsklasse 2 en te plaatsen op Bijlage 4, lijst 4.1 van de Regeling ggo.