Perspectieven van gg-gewassen voor een duurzame landbouw

In deze signalering wordt geen mening uitgesproken of genetische modificatie al dan niet past binnen het concept van duurzame landbouw. Gekeken wordt voornamelijk naar twee deelaspecten van duurzaamheid, namelijk de economische en ecologische gevolgen.
De bijdrage van gg-gewassen in Nederland aan duurzame akkerbouw in het algemeen is beperkt en betreft op korte termijn de amylose-vrije en de phytophthoraresistente aardappel. Het milieuvoordeel van het amylose-vrij zijn is een reductie van afvalproducten bij verwerking en de phytophthoraresistentie geeft een reductie van het gewasbeschermingsmiddelengebruik. Deze reductie is aanzienlijk aangezien 50% van de gewasbeschermingsmiddelen wordt ingezet bij de bestrijding van phytophthora.
Vanuit economisch oogpunt zijn toekomstige gg-gewassen met een hoge toegevoegde waarde die op kleine arealen geteeld kunnen worden, interessant voor de Nederlandse landbouw. Gedacht kan worden aan farmaceutische gewassen (farmagewassen) en andere gewassen waarin hoogwaardige componenten geproduceerd worden.
Veel voedselproducten worden geïmporteerd, zoals granen, en groentes en fruit. Nederland importeert daarnaast grote hoeveelheden veevoeder, zoals maïs en sojaschroot ten behoeve van de veehouderij. Bij de afweging of gg-gewassen kunnen bijdragen aan een duurzame landbouw moet daarom niet alleen naar de Nederlandse teeltpraktijk gekeken worden, maar moeten ook de eventuele milieuvoordelen of -nadelen in het producerende land meegenomen worden.
Voordat een gg-gewas commercieel verkocht en geteeld mag worden, vinden uitgebreide veiligheidstesten plaats. De risico’s voor de Nederlandse landbouw lijken daardoor hoofdzakelijk economisch van aard. Vermenging en uitkruising kunnen mogelijk tot problemen op het gebied van coëxistentie leiden. Goede afspraken om wederzijdse aansprakelijkheid te voorkomen zijn daarom noodzakelijk.