Pathogeniteitsclassificatie van de vleermuis influenza A virussen H17N10 en H18N11

De COGEM is gevraagd te adviseren over de pathogeniteitsklasse van twee influenza A virussen, afkomstig uit vleermuizen: H17N10 en H18N1. Ook is de COGEM gevraagd of deze virussen als strikt dierpathogeen beschouwd kunnen worden.
Influenza A virussen zijn RNA virussen en komen voor onder wilde watervogelsen circuleren ook onder honden, varkens, paarden en mensen. De vleermuisvirussen H17N10 en H18N11 worden beschreven als ‘influenza-achtig’, aangezien deze virussen deels andere eigenschappen bezitten dan kenmerkend voor influenza A virussen. Zo dringen H17N10 en H18N11 hun gastheercellen binnen via een andere celreceptor, het ‘major histocompatibility complex II’, dan gebruikelijk. De virussen H17N10 en H18N11 kunnen zich vermeerderen in cellen van vleermuizen, honden en mensen. Experimenten in proefdieren tonen aan dat de virussen kunnen worden overgedragen tussen individuele vleermuizen, maar niet kunnen spreiden naar muizen of fretten. Daarbij vertonen de fretten geen ziektesymptomen na blootstelling aan de virussen. Influenza A virussen kunnen door de uitwisseling van genoomsegmenten hun eigenschappen veranderen, echter gezien de verschillen met H17N10 en H18N11 is de uitwisseling met deze virussen en kans op verandering van eigenschappen, gering. De COGEM is niet bekend met infectie van de mens met H17N10 of H18N11.
Het bovenstaande in overweging nemende, adviseert de COGEM om H17N10 en H18N11 in te delen in pathogenitieitsklasse 2 als strikt dierpathogene virussen. Ook adviseert zij deze virussen op te nemen op Bijlage 4 van de Regeling ggo.